Korte verhalen

De koning en het meisje (IV)

‘Wil je mijn koningin zijn?’

Het zijn zíjn ogen, zijn stem, ze voelt zijn hand, maar het kán hem toch niet zijn? Haar nonchalante vriend, wiens haar altijd slordig zit, de romantische dichter, de knul aan wie ze beurse granaatappels voerde?

En toch is het hem, onmiskenbaar. En zijn uitnodiging is dat ook.

‘Maar kijk nou toch hoe ik eruit zie, zo kan ik toch niet naast je zitten?’ Ze schrikt dan en maakt een diepe buiging. ‘Ik bedoel natuurlijk naast ú zitten, neem me niet kwalijk hoogheid, ik wilde niet brutaal doen.’ Ze fluistert en laat haar hoofd zakken. ‘Ik kan toch geen koningin worden, ik ben een slavin, kijk naar mijn donkere huid, naar het eelt op mijn ruwe handen. Wees realistisch, wie zal het ooit geloven?’ 

 

Maar haar vriend buigt zich voorover, tilt haar hoofd op en kijkt haar aan. ‘Niet doen mijn lief, niet voor mij wegkruipen. Ik maak jou tot een prachtige koningin, je ontvangt je waardigheid en positie om wat ik heb gedaan voor jou, om wie ik ben. Het enige wat jij moet doen is het ontvangen en met trots dragen.’ 

Hij maakt een uitnodigend gebaar: ‘Hier is jouw plaats, hij is voor jou bestemd. Neem je hem in?’

Ze trilt op haar benen, hij voelt het en pakt haar hand stevig beet. ‘Kom mijn lief, het is tijd.’

Dan doet ze het. Ze zet een stap naar voren en voor ze het weet is ze in de draagstoel getild en komt de stoet weer in beweging. Aan de kant van de weg staan mensen te joelen en te juichen. Ze ziet haar moeder met open mond, haar broers totaal verbijsterd, haar vriendinnen juichend. Ze voelt zijn hand die haar hand zo stevig vasthoudt dat haar vingers tintelen.

‘Ik heb al die maanden niets gezegd omdat ik wilde dat je van mij ging houden, niet van mijn kroon of geld. En dat is toch gelukt? Ik heb liefde in je ogen gezien en in je kussen gevoeld.’

Het meisje bloost en draait haar hoofd opzij omdat ze haar koning niet aan durft te kijken, maar ze knijpt in zijn hand. ‘Ja, ik hou van die jongen met het warrige haar.’ De koning schatert, zet zijn kroon af en haalt zijn handen door zijn haar. ‘Zo beter?’ ‘Als je de kroon af laat wel, maar met…’ Hij trekt haar ruw tegen zich aan. 

‘Weet je, die hele kroon kan me gestolen worden, maar het biedt mij de mogelijkheid om goed te doen. Samen kunnen we ons land besturen, de mensen dienen, zorgen dat het goed gaat. Dat is toch bijzonder?’ Ik weet niet goed wat ik kan doen om jou te helpen’, fluistert ze. ‘Door gewoon jezelf te zijn, door onbevangen lief te hebben. Jij kent het gewone leven, jij weet wat mensen nodig hebben. Vertel het mij, dan weet ik het ook. Ik weet dat ik het ook alleen kan doen, maar ik kies ervoor om het samen te doen. Ik wil samen met jou optrekken, ik wil dat je straalt, dat je lééft, dat je geniet en daarvan uitdeelt.’

Ze zijn bij het landhuis aangekomen. Het meisje wordt meegenomen naar de vertrekken die ze net als slavin heeft schoongemaakt. Vaardige handen helpen haar om gebaad, geparfumeerd en gekleed te worden. En als ze daarna in de spiegel kijkt, voelt ze ontzag. 

Ze ziet niet meer het slavinnetje, maar ze ziet een koningin. Misschien wat donkerder gekleurd dan veel mensen in het land gepast zouden vinden, maar ze weet dat anderen haar juist daarom zullen liefhebben.

 

Ze voelt aan de zachte stof van de jurk. Hij valt soepel om haar slanke lichaam, speciaal voor haar gemaakt. Voor haar, de koningin. Ze recht haar rug en loopt waardig de zaal uit, haar koning tegemoet.

Als hij haar ziet straalt hij. Ze glimlacht naar hem en zegt: ‘Zeg me wat te doen en waarmee ik u gelukkig kan maken. Hier ben ik, uw koningin, ik wil mijn plaats innemen.’

Deel 4 (slot) van het verhaal over de koning en een slavin. Gebaseerd op het boek Hooglied uit de Bijbel.

Geschreven naar aanleiding van de vrouwenconferentie Lunteren, najaar 2019, met als thema Jahweh.

Mozes is eindelijk zover dat hij zijn plek inneemt en de farao tegemoet treedt. En ook al blijft hij onzeker en heeft hij de bevestiging van God en de mensen van zijn volk nodig, toch gaat hij en leidt hij zijn volk naar de vrijheid, naar het beloofde land.

Wil je de voorgaande delen ook lezen?

Klik door naar deel I, naar deel II of naar deel III

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *