Hannah

Hanna de profetes

Lees Lukas 2:36-38 

Maria en Jozef komen met de pasgeboren Jezus in de tempel om hem op te dragen. Dan komt er iemand naar hen toe: Hanna een profetes. Hanna betekent genade, ze is een dochter van Fanuël, dat aangezicht van God betekent en ze komt uit de stam Aser (gelukkig). Een genadige vrouw, komend vanuit het aangezicht van God, stammend uit geluk. Wat een prachtige achtergrond.

Of haar leven zo gelukkig is geweest, vermeldt het verhaal niet. Ze was namelijk al vierentachtig jaar weduwe en was maar zeven jaar getrouwd geweest. Een klein rekensommetje laat zien dat ze de honderd gepasseerd moet zijn. Dag en nacht diende ze God door gebed en vasten. Misschien heeft zij haar leven als zeer gezegend ervaren: ze kon immers dag in dag uit dichtbij God zelf zijn, Hem dienen en met Hem in gesprek zijn! Ze herkent de Messias feilloos en brengt hulde aan God.

Ze stamt uit Aser: een stam die bij het tienstammenrijk hoorde. In de tijd van de Assyriërs, zo’n 700 jaar eerder, waren ze weggevoerd en niet meer teruggekomen. Ze zijn verloren geraakt door de eeuwen heen. Toch is zij hier wél, dag in dag uit in de tempel dicht bij haar God. Wat een bijzondere vrouw. Ze was weduwe en daardoor min of meer gedwongen om bedelend een bestaan te hebben als ze geen familie had die voor haar zorgde. Was ze alleen teruggekomen uit ballingschap of met haar ouders? Of was ze samen met haar man teruggekomen? Had ze kinderen of was ze al vierentachtig jaar alleen? We weten het niet, maar zij is door God niet vergeten! Hij laat haar kennismaken met zijn Zoon nog voordat ze sterft en ziet zo de profetie in vervulling gaan waar zowel de 10- als de 2-stammen al eeuwenlang op wachtten.

Hanna de moeder

Lees 1 Samuel 1 – 2:11

We kijken naar het verhaal van nog een Hanna: een vrouw die getrouwd was met Elkana. Zij kon geen kinderen krijgen maar was geliefd door haar man.

Het kinderloos zijn zal een terugkerend onderwerp zijn geweest. De hoop, de teleurstelling, maand na maand, jaar na jaar. Met de komst van Peninna’s kinderen was Elkana’s probleem opgelost: hij had nageslacht. En al zal hij verlangt hebben naar een kind van Hanna en hem samen, zij zal toch hebben ervaren dat hun probleem vooral haar probleem was. Hanna gaat naar de enige plek waar ze begrip en hulp kan vinden: ze stort haar hart uit voor God.

Stel dat iemand je kerk inkomt, op haar knieën zakt en geluidloos haar ziel uitstort voor God. Wat is dan je eerste gedachte? Zij zal wel dronken zijn? Ook al was het in die tijd gewoon om hardop te bidden, het is toch niet per se een uiting van een dronken vrouw om fluisterend te knielen? Hoe komt het dat Eli denkt dat zij dronken is? De tabernakel is toch geen logische plek voor dronken vrouwen?

Of misschien wel? In 1 Samuel 2:22 staat dat Eli’s zonen zich niet goed gedroegen. Ze sliepen soms met vrouwen die dienst deden bij de ingang van de ontmoetingstent. Vrouwen in dienst bij de ingang van de ontmoetingstent? De enige keer dat zoiets genoemd wordt, is als de tabernakel gemaakt wordt en dan brengen de vrouwen spiegels en andere spullen. De andere keren dat vrouwen naar de ingang van de tent kwamen, was om te offeren.

Wat die vrouwen daar deden, lijkt eerder op de praktijken van de omliggende volken bij hun tempels: prostitutie. En daar zal drank een rol bij hebben gespeeld. Als er een vrouw binnenkomt om te bidden en dan denken dat ze dronken is, en niet in zielennood, geeft iets weer van de geestelijke nood waarin het volk zich op dat moment bevond.

En dan bidt Hanna: Heer van de hemelse machten…..

Dit is de eerste keer in de Bijbel dat iemand dit tegen God zegt. Wat bijzonder om dit uit de mond van een hele gewone vrouw te horen! De Ik Ben, de ene God die boven alles is, de God van alle machten, Die roept zij aan. En zij weet dat Hij de enige is die in staat is ook maar iets te doen aan haar probleem. Zij huilt en belooft haar zoon terug te geven in ruil. Zei ze dit om God over te halen haar een zoon te geven? Die neiging hebben we vaak toch? Als U dit doet Heer, dan zal ik…Totaal onnodig, God is niet terughoudend met zijn zegen, Hij verlangt ruim te zegenen.

Zij is een vrouw die haar geloof heeft behouden en de wantoestanden ziet in haar land. Het kan heel goed zijn, dat ze ervaart dat haar volk een man Gods nodig heeft. Iemand die het volk bij God terug kan brengen. Hanna heeft die belofte gedaan en God gaat er op in. Zij gaat terug naar haar familie, naar de plek van pijn en afwijzing, maar ze is gesterkt: haar gezicht was opgeklaard en ze at ook weer. God verhoorde haar, ze kreeg een zoon: Samuel.

Heb je dat gebed wat Hanna leest wel eens tot je door laten dringen? Ze spreekt het uit vóór de Psalmen en Jesaja bestonden. Kon zij lezen? Waar heeft ze deze wijsheid vandaan? Het leeft in haar hart en ze spreekt het vrijmoedig uit. Samuel zal haar ongetwijfeld hebben horen bidden, horen omschrijven hoe God, de Jehova der heerscharen is, hoe machtig, hoe groots, maar ook hoe trouw, en liefdevol.

Het is een groot contrast tussen hoe Eli is, hoe de zonen van Eli zijn geworden en hoe Samuel wordt. De basis die bij Samuel gelegd is door Hanna tijdens zijn eerste jaren zijn bepalend voor de rest van zijn leven. En is bepalend voor de rest van het volk. Wat een invloed heeft Samuel gehad, op Saul en daarna op David!

Twee biddende vrouwen

Twee vrouwen in een positie waarin ze zichzelf onmachtig hebben ervaren.  Maar het zijn ook twee vrouwen die de kracht die God in hen heeft gelegd ten volle hebben benut. Ze baden, hielden vol en zagen de vervulling van hun gebeden.

Om over na te denken

Denk na over deze vrouwen, de impact van hun leven en van hun gebeden. Waar hoop jij op? Voor je gezin, vrienden, werk of kerk? Welk gebed ga jij bidden totdat God een doorbraak geeft?