Blog

Kom hier dat ik u draag

We zitten met zijn vijven in de auto. We gaan uit eten, omdat Rosa vier maanden naar Afrika gaat. Een reis waar ze al jaren naar uitkijkt. We vinden het superleuk en spannend, en zijn al weken in een licht hysterische stemming. De kinderen zitten elkaar te duwen en aan elkaar te trekken. ‘Zit stil jongens,’ zeg ik. ‘Tomas alsjeblieft, houd je handen thuis.’ Rosa en Tomas stoeien gewoon verder.

‘Moet je eens horen wat een tof nummer ik laatst ontdekte.’ Mark zet de muziek een beetje harder. Een melancholisch muziekje vult de auto.
‘Kan die muziek van jullie wat zachter? Ik hoor het door mijn oortjes heen,’ zegt Sara.
‘Nee, Saar, we willen hier even naar luisteren,’ zegt Mark vriendelijk.
‘Maar jullie draaien altijd van die duffe muziek, zal ik mijn muziek via de speakers laten horen?’
‘Nee, wij willen hiernaar luisteren en houd nu je mond dicht.’ Ik klink al minder vriendelijk.

‘Ja, Saar, houd je mond even dicht, dat zou prettig zijn,’ Rosa klinkt pesterig en geeft ondertussen Tomas zo’n harde duw dat zijn hoofd tegen de deur stoor. Natuurlijk zet hij een keel op en geeft op zijn beurt Rosa weer een duw.

Ik hoor nog net de woorden: Aan de vrouw op de fiets met het kind, manmoedig vechtend tegen de regen en de stugge wind, die zich afvraagt wanneer dat langverwachte droomleven nu eindelijk begint

Verdorie, ik wil die muziek horen! Ik draai de volumeknop flink omhoog. ‘Wees stil en luister even mee.’
‘Hoelang duurt dit nummer wel niet?’ Sara weer.
‘Tien minuten.’
‘Tién minuten?’ Een theatrale zucht. ‘Dat overleef ik niet.’
Wederom geduw en geruzie van de achterbank. Ik zet de muziek nog harder.
‘Mag het wat zachter?’

En dan gebeurt wat ik niet wil.
Ik draai me om en scheldt de kinderen volledig plat.
Drie paar verbijsterde ogen.
Drie open monden.
Ze zijn stil.

Ik draai me weer terug en verbijt een paar tranen.
Alleen de muziek is nog te horen: Kom hier, kom hier dat ik u aan mijn borst druk − kom aan mijn hart, dat ik mijn hand haal door uw haar… Misschien hebt ge zin om te praten − om te vertellen wat er op uw hart ligt, op uw schouders drukt, elke twijfel, elke gemiste kans, elke niet gestelde vraag − wat ge in de loop der jaren allemaal hebt beloofd en geloofd en waar ge nu misschien spijt van hebt elke overwinning, elke nederlaag − kom hier, dat ik u draag − kom hier, dat ik u draag.


Ik slik. Dank U wel dat U mij draagt, Dat U uw hand door mijn haar haalt en mij aan uw borst drukt. Dat ik mag spreken, mag zwijgen. Dat iedere nederlaag gedragen is.


Luister ook het nummer Kom hier dat ik u draag (Kommil Foo).

Deze blog is eerder verschenen op www.Sestra.nl

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *