Ze kwam uit een heel normaal gezin. Een vader, een moeder, twee jongere zussen en zijzelf. Zij was dus de oudste dochter en zoals zoveel oudste kinderen had zij een groot verantwoordelijkheidsgevoel, was zorgzaam, regelde altijd alles voor iedereen. Bovendien was ze een goede dochter voor haar ouders: ze maakte dezelfde keuzes, sprak dezelfde taal, beleefde hetzelfde geloof. Ze dacht dat ze die keuzes zelf had gemaakt. Nu was ze al jaren getrouwd, twee kinderen, een baan. Niets bijzonders. Ze werkte hard, regelde alles voor haar gezin, had de controle en het overzicht. Alles ging goed… Toch liep het mis. Ze had geen energie meer, soms kon ze haar bed…