De koning en het meisje (II)

Het meisje rent door het bos. De tranen stromen over haar wangen, ze struikelt en valt op de grond. Ze schreeuwt van pijn. De snee in haar hand is diep en pijnlijk, maar ze blijft niet zitten, ze rent door tot ze bij de beek komt. Aan de voet van een eik gaat ze zitten.

Huilend slaat ze haar armen om zich heen. Ze voelt de snee in haar hand kloppen en door haar rug trekken pijnlijke scheuten. Voorzichtig tilt ze haar rok op en ziet dan dat over haar bovenbenen rode striemen te zien zijn. Vandaag worden de olijven geoogst en ze was aan het werk in de boomgaard toen ze van de ladder viel. Ze viel niet ver, een olijfboom is niet hoog, maar het deed haar pijn, ze kwam met haar rug op een tak en met haar benen schampte ze langs de stam van de boom.

In plaats van haar te hulp te komen, scholden haar broers haar uit. De opzichter deed net of hij haar niet zag en was zonder onderbreking doorgegaan met zijn werk. Ze voelde zich ongezien en ongeschikt voor het werk, voor alles.

Waarom doet haar familie zo gemeen? Waarom spreken haar broers zo minachtend over haar? Ze weet heus wel dat ze niet perfect is. Ze tilt haar hoofd op en kijkt om zich heen. Ze houdt van deze plek.

De rust, de stilte.. het zachte geklater van het water langs de stenen in de beek. Dit is ook de plek waar ze hém ontmoet heeft. Ze weet nog steeds niet waar hij vandaan kwam, hij was er gewoon opeens. Uren hebben ze met elkaar gepraat en later ook gezwegen. Nog nooit heeft ze zich zo thuis gevoeld bij iemand. Zo totaal op haar gemak, geaccepteerd. Bij hem kon ze even vergeten dat ze maar een slavin is, bruinverbrand door het werk op het veld.

Thuis treiteren en denigreren haar broers haar onophoudelijk. Keer op keer wordt het haar onder haar neus gewreven: je bent nog zo’n kind, je hebt niet eens borsten, je bent zo bruinverbrand dat niemand je ooit aantrekkelijk zal vinden. Ze hoort hen met elkaar praten over haar:

Wat doen wij met ons zusje als de mensen over haar spreken?
Zij is absoluut ongeschikt om uitgehuwelijkt te worden.
Zij ziet er niet uit als een vrouw, laat staan als een bruid.
Ja, was ze nou een muur,
Dan bouwden wij er zilveren kantelen op.
Was zij een deur,
Dan sloten wij die met een balk van cederhout.
Maar ja, zij is niks van dat alles!
Zij heeft geen waarde bij de onderhandelingen over de bruidsschat.

Is ze echt zo onaantrekkelijk? Is zij echt niets waard? Zal ze ooit een bruid zijn?

Zuchtend staat ze op en bekijkt de snee in haar hand. Ze trekt de band uit haar haar en bindt die om haar hand. Haar ogen zijn opgezet van het huilen, haar rok zit onder de groene vegen van het gras en nu heeft ze ook nog een snee in haar hand. Ze voelt zich lelijk, dom, onontwikkeld en niet waardig voor haar vriend.

Ze zal hem volgende keer vertellen dat hij maar naar een echte vrouw moet gaan zoeken. Iemand die naast hem kan staan. Dat kan zij niet.

Zij houdt zielsveel van hem, zal nooit meer van een ander houden, maar hij moet iemand zoeken die hem waardig is, die hem helpt in het leven, niet iemand die zo afhankelijk is.

Ze is ervan overtuigd dat hij hier, in de beschutting van het bos, op deze romantische plek, denkt dat hij van haar houdt. Maar straks, in het echte leven zal hij tot de ontdekking komen dat ze inderdaad tot niets in staat is. ‘Ik moet hem ervan overtuigen dat ik niets ben. Hoe kan hij ooit van mij blijven houden? Trots op mij blijven? Ik ben bang dat ik faal. Ik ben het niet waard!’

Deel 2 van het verhaal over de koning en een slavin. Gebaseerd op het boek Hooglied uit de Bijbel.

Geschreven naar aanleiding van de vrouwenconferentie Lunteren, najaar 2019, met als thema Jahweh.

Mozes is geroepen door God geroepen om het volk Israel uit Egypte te bevrijden. Maar Mozes durft niet. ‘Ik kan het niet, wie ben ik dat…, ik kan niet praten, mensen zullen niet luisteren.’ Hij werpt allerlei bezwaren op waarom hij niet geschikt zou zijn voor deze taak. Leugens die je, als je ze maar vaak genoeg herhaalt, gaat geloven. En uiteindelijk, ten diepste was hij gewoon bang…

Wil je de andere delen ook lezen?

Klik door naar deel I

Klik door naar deel III